Historia Kolonowskiego jest ściśle związana z rozwojem hutnictwa. Za datę założenia miejscowości przyjmuje się rok 1780, kiedy to nad rzeką Brzyniczką, stanowiącą prawy dopływ Małej Panwi, wybudowano wielki piec hutniczy. Wokół zakładu powstała osada, grupująca czterech kolonistów, czterech domowników i 24 domy mieszkalne dla urzędników i robotników, która w 1797 roku przyjęła nazwę Colonnowska - od nazwiska swojego założyciela, właściciela dóbr strzeleckich, hrabiego Filipa Colonny. Od 1973 roku, kiedy to obszar miejscowości został powiększony o osiedle Fosowskie, Kolonowskie otrzymało prawa miejskie. 
Miasto Kolonowskie stanowi dziś centrum administracyjne gminy. Oprócz tego pełni inne funkcje usługowe o szerszym znaczeniu - właśnie tutaj znajduje m.in. ośrodek zdrowia, największa ilość sklepów i zakładów rzemieślniczych.
W 1790 roku hrabia Filip Colonna, na miejscu znajdującego się nad brzegiem Małej Panwi młynu Mendla, postawił piec fryszerski oraz wybudował dziewięć domów pańskich dla robotników oraz zagrodę dla gospodarza posiadającego 24 morgi ziemi. Dało to początek osadzie Vossowska. Nazwa osady pochodzi od nazwiska mistrza budowlanego i doradcy królewskiego, inżyniera Vossa. Wyróżnikiem Fosowskiego był węzeł kolejowy. W roku 2014 Fosowskie otrzymało status dzielnicy Kolonowskiego.
